Przenośniki (prowadnice) rolkowe są jedną z popularniejszych form systemów transportu bliskiego. Urządzenia te można niezależnie konfigurować pod różnym pochyleniem, dopasowując odpowiednią wysokość i łącząc z innymi transporterami, charakteryzują się stabilną i sztywną konstrukcją.
Charakterystyka przenośników rolkowych
Zaletą jest możliwość dołączenia silnika umożliwiającego kontrolowany obrót rolek. Łatwo można zamontować do nich dodatkowe urządzenia, takie jak bandy boczne, ograniczniki końcowe, regulowane podpory. Mogą współpracować z innymi liniami produkcyjnymi (przenośnikami) windami, obrotnicami, stołami unoszącymi i buforami. System bocznych profili nośnych (konstrukcja ramy) umożliwia w łatwy i prosty sposób dokonać montażu lub demontażu poszczególnych rolek bez konieczności rozmontowania całej konstrukcji.
Mogą być używane do transportu detali o niewielkich gabarytach i płaskiej powierzchni styku jak również w przypadku transporterów „dużych” do transportu produktów o regularnych kształtach, np. palet, skrzyń, worków, pudeł, pojemników i innych elementów o znacznych gabarytach i masie. Ich nośność można ująć w przedziale od kilku kilogramów aż do kilku ton. Pod względem sposobu wprawiania ładunku w ruch przenośniki dzielimy na: ręczne, grawitacyjne, napędzane.
W zależności od przeznaczenia przenośnika (transportowany produkt) oraz kierunku pracy (w linii prostej lub z zakrętami) rolki mogą być: z tworzywa, ze stali czarnej, ocynkowanej lub nierdzewnej, aluminiowe, stalowe z otuliną gumową lub PCV, akumulacyjne, stożkowe.
W przenośnikach napędzanych mogą być stosowane elektrorolki. Ponadto w przenośnikach napędzanych napęd może być przekazywany za pomocą łańcucha, paska polikordowego ( okrągłego ), pasa płaskiego lub zębatego. Konstrukcja może być wykonana z aluminium, stali malowanej proszkowo lub stali kwasoodpornej.